Skip to content
Brucknercasco

Bruckner Casco Festival

In het jaar dat Bruckner zijn 200ste verjaardag viert en Bruckner volop in de aandacht van publiek en media staat, gebruiken wij Bruckner als een springplank naar een nieuwe generatie jonge componisten. Bruckner Casco zet de spotlight op componerend Nederland zodat wij gaan ervaren hoe boeiend, toegankelijk, troostend en feestelijk nieuwe muziek kan zijn. Bruckner Casco is een Festival dat iets nieuws wil toevoegen aan dát wat al aanwezig is. ‘Iets nieuws’ kan geheel nieuwe muziek zijn, niet eerder geziene combinaties van artistieke inhouden of stappen in het artistiek onbekende. Met een diversiteit aan scheppende energieën en gebruikmakend van Bruckners anker. Het Festival wil op deze manier onderscheidend reliëf toevoegen aan kunstbeleving en een zo breed mogelijk publiek uitdagen en vermaken om uiteindelijk actuele relevantie voor de podiumkunsten te genereren.

Het 3-daagse Bruckner Casco Festival, dat zal starten op 13 september 2024, wil nieuwe muziek onder de aandacht van een breder publiek brengen. Het doet dit door een kruisbestuiving van de inspiratie van een nieuwe generatie eigentijdse componisten op één van de symfonische iconen uit de 19de eeuw, Anton Bruckner. Tien jonge hedendaagse componisten adopteren ieder één van Bruckners symfonieën en schrijven hierop hun visie voor een ensemble van 7 tot 20 musici. Zij krijgen hierbij de volledige vrijheid, zodat hun scheppingen kunnen liggen tussen een partituur-‘getrouwe’ creatie en een geheel abstracte. Al deze composities, tussen de 35 en 65 minuten, worden tijdens het Bruckner Casco Festival door de meest kleurrijke kamerensembles uitgevoerd.

Tijdens het Festival wordt Bruckner als springplank gebruikt naar de hedendaagse muziek. Bruckner als startpunt die op allerlei manieren een componist inspireert. Voor bijna alle componisten gaat dit de eerste keer zijn dat ze zich echt in Bruckner verdiepen. Iedere componist heeft ook een geheel ander aanknopingspunt met Bruckner met verrassende effecten op de compositie. Zo doemt Bruckner bij de een plotseling op, bij de ander beweegt hij als een schaduw mee en zal een ander hem op de vingers tikken. Het resultaat gaat 10 zeer uiteenlopende composities zijn, de een dichter bij Bruckner de ander ver van hem. Andersom, gaat de luisteraar in de nieuwe composities bepaalde Bruckner trekjes horen die diezelfde luisteraar eerder misschien eerder niet eens opvielen.

Anton Bruckner heeft niet te klagen als het om aandacht voor zijn muziek gaat. Hij wordt met grote regelmaat als iconisch componist uitgevoerd en staat bovenaan wenslijstjes van dirigenten. Dit is wel eens anders geweest. Toen Bruckner zijn muziek schreef werd daar uiterst wisselend op gereageerd. Hij werd verguisd en uitgelachen door veel uitvoerende musici, critici of programmeurs. Met zijn zevende symfonie in Leipzig keerde het tij. Uiteindelijk schreef Bruckner 10 symfonieën plus een Studiesymfonie, 3 grote missen, een stormend Te Deum, een buitencategorie Strijkkwintet + Kwartet en veel prachtige koorwerken. Intrigerend blijft het waarom hij niets voor zijn lijf-instrument, het orgel, heeft geschreven.